Peru’nun turistleri çok sevdiğini söylemiştim değil mi? Bunun doğal bir sonucu olarak size bir çok görülecek yer sunuyorlar. Ve bunlardan bir tanesi, eğlenceli bir tanesi de çölün içine kurulmuş Huacachina kenti. Şehir merkezinden birkaç kilometre içerde bulunan bu kent bir gölün etrafına kurulu. Etrafı tam anlamıyla kum tepeleriyle çevrili. Moğolistan’da göremediğim kum yığınları burada. Huacachina çölün ortasında bir vaha olsa da anayola ve şehre yakınlığı ile gerçek bir vaha tanımına uzak düşüyor. Yine de küçük bir gölün etrafına kurulu hostel ve oteller ile dört bir yanınızdaki kumlar, size duyguyu tam anlamıyla yaşatıyor.
Ben Huacachina’ya daha önce bulunduğum Nazca şehrinden hareket ederek ulaştım. Aralarında 150 km kadar kısa bir mesafe olduğunu düşünürsek, oralara kadar gitmişken ikisine de uğramanızı tavsiye ederim. Huacachina’da gölün etrafındaki hostellerden birinde çok uygun fiyatlara konaklayabilirsiniz. Ancak şu iki konuda toleransınız olmalı: kum ve gürültü. Etrafın çöl olduğunu düşünürsek, odalara kadar kum girdiğini kabul etmek zor olmayacaktır. Bunun yanı sıra, buraya insanların eğlenmeye geldiğini de unutmamak lazım. Yani, müziğin sesi geç saatlere kadar açık oluyor.
Huacachina’ya ulaşım saati diğer önemli etken. Eğer çölde gezintiye çıkmak istiyorsanız, buggy denilen araçlarla yapılan turları öneririm. Fakat bu turlar ya sabah hareket ediyor, ya da akşam üzeri. Günün ortasında, yakıcı sıcakta “hadi bi çöle gidelim” derseniz, öyle bir seçenek yok. Ama hava kapalı ise, kendiniz gidip gezebilirsiniz. Ben akşam üzeri oraya vardığımdan saat 16:00’da olan sefere son anda hazırlanıp katılmıştım. Kameramı kumlarla doldurmak istemediğimden bütün fotoğrafları aksiyon kamerası ile çektim. Sonuç ortada, kaliteli değiller. Not: Otele 10 dolar, tura katılmak için de 10 dolar vermiştim sanırım. Rakamları kontrol edebilirsiniz, pahalı bir eğlence değil.
Araçlara atlayıp çöle doğru hareket ettik. Aşırı gürültülü ve de pek konforlu olmayan araçlarla kumların üzerinde gitmek güzel bir duygu aslında. Orada motosiklet sürmek baya yetenek isterdi. Bende o yetenek veya o şartlara uygun lastik de yoktu. Buggy’ye binmek çok daha eğlenceli ve de farklı. Ara sıra yüksek tepelerden aşağı hızla sürdüklerinde lunaparktaki gondola biniyormuşsunuz hissi de verdiği için ben çok keyif almıştım.
Bir süre sonra bir tepede durduk. Bütün araçların durduğu ortak noktalardan biriydi. Herkes bir sürü fotoğraf çekti ve yine hoplaya zıplaya ilerlemeye başladık.
İnişler, tırmanışlar sonrasında yine bir tepede durduk. Bu sefer aracın arkasından sörf tahtaları çıkardılar. Bunun olacağını bilmiyordum. Ama hemen adapte oldum. Kum sörfü yapacağız, dediler. Sörf tahtalarını kayganlaştırdılar ve herkese dağıttılar. İsteyen normal sörf yapar gibi ayakta kayıyordu. Benim gibi ne sörf, ne de snowboard yapmamış birisi için en güzel seçenek oturarak kaymak 😀 Tabi tepeden aşağı kayıp, sonra tepeye yürüyerek çıkmak çok keyifli değil. E tabi oturarak kaymak da pek keyif vermiyor. Ben de yüzüstü yatarak kaydım birkaç kez.
Kum sörfü eğlenceli olduğu kadar da yorucu bir aktivite. Çünkü, tekrar kum tepesine yürüyerek çıkmak hiç de kolay değil. Zemin yumuşacık kum, ayaklarınız kuma gömülüyor. Hem tutuş yok, hem de yol dik 🙂 Ama yorulana kadar eğlenmek, kumlarda debelenmek, çocuklar gibi yuvarlanmak serbest 🙂
Tekrar aracımıza binip yine zıplaya hoplaya ilk durduğumuz noktaya geldik. Bu sefer gün batımını izlemek için durmuştuk. Manzara çok güzeldi. Çölün ortasında toplanmış bir grup insan doğanın bize o gün için son göz kırpışını izliyorduk. Güneş gittikçe hava da soğumaya başlamıştı. Çölde olduğumuzu tekrar hatırlatayım. Gece ve gündüz arasındaki sıcaklık farklı çok fazla. Gündüz 40 derece olan hava, gece 10 derecenin altına düşebiliyor. Hostelde bir oda tuttuğunuzda, “yahu bu sıcakta neden battaniye bırakmışlar buraya” demezsiniz umarım 🙂
Dönüşe geçtik ve son bir kez de şehir manzarasına karşı mola verdik. İlk fotoğrafı o zaman çekmiştim. Hostelimize kadar bıraktılar ve tur bitti. Toplamda 2 saat civarı süren bu eğlence Peru’daki zevkli aktivitelerden bir tanesi. Gölün etrafında bir restoranda ucuz bir yemek yedim ve sonrasında istirahate geçtim. Ertesi gün Pasifik Okyanusu’nu görmeyi umuyordum. Kuzeye, başkent Lima’ya doğru motosiklet sürecektik.
İki Teke 
1 Comment