Güney Amerika’daki Yol Arkadaşım

İlk motosikleti Kawasaki, ikincisi Yamaha olan birisi olarak üçüncü motosiklet tercihimi de Japon motosikletlerinden yana yapacaktım. Motosiklet almayı düşünen bütün arkadaşlarıma da Çin malı olmamasına dikkat etmelerini tembihlemişimdir. Ama ne oldu da Çin malı bir motor tercih ettim ben bu yolda?

Öncelikle bunun, gönlümden geçen olmadığını belirteyim. Aşık olarak satın almadım.

Güney Amerika’da motosikletle gezmek için benim bildiğim seçenekler şöyle:
– Türkiye’den kendi motorunuzu uçak veya gemi kargoyla taşıtacaksınız (Ücretleri pahalı)
– Amerika’ya uçup oradan bir motor alacaksınız. Aşağı doğru sürüp satacaksınız. En çok tercih edilen yol bu. Ama benim Amerika vizem yok. İşsizken de vize çıkmayacağı kesin.
– Güney Amerika ülkelerinden Şili, Uruguay ve Kolombiya’da motosiklet satın alıp gezebiliyorsunuz. Şili’ye uçuş yok. Kolombiya bileti çok pahalıydı. Uruguay ise Arjantin’den 2 saatlik yol.

E ben de öyle yaptım. Arjantin’e uçup Uruguay’a geçtim. Fiyat konusunda biraz yanılmışım, bir de uçak bileti konusunda yaşadığım olaylar sebebiyle bütçem daraldı. Motosiklet dükkanında benim işimi görecek ucuz bir tek bu motosiklet vardı.

Bunları bir kenara bırakmak lazım. Çin malı ikinci el bir motosiklet satın aldım, evet bunu yaptım. Götürdüğü yere kadar giderim, benimle geldiği kadar da ben onu götürürüm. Her şey çok ters giderse, yakar dönerim! 🙂

Tanıştırayım, Baron!

Teknik Özellikler:

Yumbo Tcp200
2011 model, 200cc
Kilometresi 20bini devirdi.
13 beygir (sanırım).

(125cc den 200e çıkabildim ancak)

Hız:

13 beygir ne kadar hızlı gidebilir? Ybr125 ile aynı hızda. Bence azami sürat ötekinde daha yüksekti. En azından göstergede… Bu da göstergede 120yi zorluyor. Ama ben gps verilerini paylaşayım.

Düz yolda en fazla 100km/s gördüm. Yokuşlarda en düşük 73km/s gördüm. Normalde gps’te en çok gördüğüm rakam 84km/s. Benim için sorun değil. Hadi şu aracı geçelim, biraz eğileyim dediğimde 90-95km/s ile seyir edilebiliyor ancak 85’ten sonra çok çekilmiyor. Yokuşlarda daha az yavaşlaması Ybr125’e göre daha hızlı bir ortalama veriyor bana.

Yakıt:

Bana söylenen 100km’de 3lt civarı yakacağı yönündeydi. Ancak ben ilk günden beri 4,5lt görüyorum. Benim kullanışım, çantalar vs ile belki normal bir rakamdır. Beni ve cüzdanımı çok üzüyor bu durum. Ayrıca menzilimi düşürüyor. Belki benzindeki su miktarı da etkiliyordur bu durumu. Evet, buralarda da benzinde su var.

Titreşim:

Göz ardı edilmeyecek bir titreşim var. Özellikle 85i geçeyim derseniz çok artıyor. Ben oturunca en az 1 saat sürüyorum. Parmaklarım uyuşuyor. Önerisi olan varsa dinliyorum.

Konfor:

Ergonomosi bu kadar kötü başka bir motosiklet hatırlamıyorum. Motordan inince belim ağrımış oluyor. Doğru oturuş pozisyonunda gidon ilerde kalıyor. Hangi Çinlinin kolları bu kadar uzun? İleriye eğilince de bir tuhaf oluyor. Anlamadım valla. Bir şeyler çok orantısız. Ya da 181cm’lik boyumla bende bir yanlışlık var.

Sele konforunu hiç test etmedim. Nepal yolunda Airhawk sele kullanan Ersin’e “memnun musun?” diye sordum. O da sağolsun, “faydasını gördüm, benden olsun” dedi ve havalı seleyi eline geçtiği gibi Nepal havasıyla beraber bana gönderdi. Faydasını görüyorumdur kesin. Onsuz hiç sürmedim. Uzun sürüşler sonucu bir hasar yok 🙂 Teşekkürler Ersin. Motoru yaksam da seleyi yakmam, korkma 🙂

Ön Cam:

Çıplak bir motorda ön cam olmuyor 🙂 bunda da yok. Rüzgar çok rahatsız ediyor, omuzlarım ağrıyor. Cam takacak yeri de yok. Hava çok sıcak değilse rüzgar geçirmez yeleği eksik etmiyorum. Ama yine de çok yorucu oluyor.

Amortisör:

Ben pek amortisör falan görmedim 😀 Ybr125’te olduğu gibi bunda da tüm amortisör sizsiniz.

Gösterge:

Yakıt, hız, devir göstergeleri ve km sayacı var. Çok şaşırtıcıdır ki dijital vites göstergesi var.

Aynalar:

Sol aynayı istediğim açıya yakın ayarlayabiliyorum. Sağ aynayı henüz kullanmadım sanırım. Pek sabit de değiller. Sürekli düzeltiyorum.

Fren:

Ön freni çok sıkarsanız -sıkabilirseniz- etkisi var. Yoksa normal sıkmalarda hızı pek azaltmıyor, ve kesinlikle durmuyor. Güya disk fren! Arkadaki kampana daha iyi iş görüyor. Hepsinden iyisi motor freni. Gazı kesince çat diye duruyor motor. En çok onu kullanıyorum.

Debriyaj:

İlk bu debriyaj maneti elimde kalacak, diyordum. Öyle olmadı 🙂 benzin filtresinin hortumu yırtıldı ve zincirin de ömrü baya az.

Vites geçişleri biraz komik. Vitese geçiyor ama birkaç saniye sonra tam geçiyor. Anlatması zor, ben alıştım tepkisine. Boşa almak motor çalışırken imkansıza yakın. Birkaç kez başarabildim.

Lastik:

Arkada biraz eskimiş Pirelli bir şey var. Öndekinin bir adı var mı bilmiyorum ama Türkiye’de iken Honda Ace’nin üzerinde (aslında altında) görmüştüm. Kolombiya’da değişmek lazım en geç.

Genel yorumum:

BUNUNLA DA GİDİLİR!

Çantalarım:

Her motora uyan bir çanta almam gerekiyordu. Ben de SwMotech’in Speedpack çantasını aldım. Arkaya yerleştirip kayışlarını bağlamak yeterli. 90lt ye kadar hacmi var. Şu ana kadar çok memnunum.

Bir de depo üstü kayışlı çantam var. Daha küçük kayışlı çanta bulamadım. O da SwMotech’in Ion markasına ait.

Telefon tutucu ve Usb şarj da takılı. Bu ikisini ve çantaları Motoplus’ta bulabilirsiniz.

Ekipmanların tamamını döndüğümde detaylı anlatacağım. Henüz fazla test edemedim ama şimdilik memnunum.

Ben ve Baron bir süre daha yollarda olacağız. Önce kuzeye çıkıyoruz, sonra güneye ineceğiz. Allah nasip ederse aşağı yukarı 25bin km yol yapacağız.

Yolda görüşürüz.