Ocak 2014,
Hayatımda yaşadığım en güzel Ocak ayı sanırım. Yeni yıla güzel başlamış, ilk iş gününde bir adet Tokyo tatili kazanmış ve kendimi şanslı hissediyordum. Aradığımı sandığım başlangıç motorumu da bulmuştum: Ninja 250. Tabi ki de yeşilinden. Bu sebeple adını Marimo koydum. Ehliyet işlemleri, sigorta, ekipman tamamlama, soğuk havalar, sömestr tatilleri vs hiç bitmiyordu. Motorumla sadece ara sokaklarda gezmekten sıkılmıştım. Ve bir haftasonu hava açmıştı. Ancak o küçük gezilerden bu haftasonuna varana dek Nisan ayı gelmişti. Sabretmiştim, birazcık da olsa tecrübe kazanmıştım.
Nisan 13, 2014. Pazar sabahı Bakırköy’den Belgrad Ormanı’na doğru yola çıktım.
E-5 yine her zamanki gibi motosikletler için tehlikeliydi. Mecidiyeköy’den sonra biraz yol sormam gerekse de sonunda Belgrad Ormanı tabelasını görmüştüm. Hayatımda ilk kez Belgrad Ormanı’na gidiyordum. Yıllardır İstanbul’da yaşamama rağmen nasıl gideceğimi hiç bilememişim. Bu bile motosikletin artılarından biriydi benim için. Yeşile doymak için yapılması gereken en basit şeylerdenmiş Belgrad gezisi. Kahvaltımı yaptım. Bir kaç tur attım. Motosikletli arkadaşlarla tanıştım. Ve çok geç olmadan geri döndüm. Tek başına motosiklet sürmenin keyfini henüz çıkaramıyordum, doğal olarak fazla fotoğraf çekmemişim.
İki Teke 